“Goedendag mooie mensen, lieve mensen.”
Geen papieren, geen paspoort en geen geld. Bedros Ashekiaan is al dertien jaar in Nederland maar echt bestaan doet hij niet. Toch weten honderden mensen wie hij is. Net na de in- en uitcheckpaaltjes op Utrecht Centraal staat hij, zo’n drie a vier keer per week, al drie jaar lang. Met zijn krantjes. Al voordat je hem gezien hebt, hoor je hem. “Goedemorgen mooie dame, goedemiddag lieve meneer.”
Bedros komt uit Anadolu, dat nu Oost-Anatolië genoemd wordt en is een provincie van Turkije. “Mijn land is weg. Al 95 jaar. Maar mijn familie komt daar vandaan, het voelt als mijn land.” Volgens Bedros zijn er bij de samenvoeging van het land aan Turkije twee miljoen mensen vermoord, waaronder ook familie van hem. Ook heeft Turkije zich eigenaar gemaakt van meer dan een miljoen dieren van het Anadoluse land. Hij is naar Nederland gevlucht omdat het leven voor hem daar niet was wat hij wilde. Nog steeds heeft deze regio te lijden onder wat er gebeurd is, aldus Bedros.
Altijd staat hij met een grote glimlach op zijn gezicht op Centraal. Zijn doel: mensen blij maken. Zelf zegt hij daarover: “Ik ben blij jongedame. Ik maak de mensen blij. Ik zit niet in de drugsbusiness, niet in de cocaïnebusiness. Ik ben geen alcoholist, ik besteel geen mensen. Ik ben een eerlijke man. Ik ben blij. Jij ook blij?” Hoe kun je anders dan lachen naar deze man?
De hal naar Hoog Catharijne is zijn vaste plek. Hij kan niet iedere dag komen, soms heeft hij afspraken. Zoals maandag, toen hij naar de tandarts moest. Deze maakte volgens Bedros zijn gebit alleen maar slechter. Maar als hij er wel is, haalt hij alles wat er in zit, er uit. Een krant bij hem kost je €2,-. Daarvan mag hij €0,90 zelf houden. De rest van het bedrag gaat naar de stichting die het Straatnieuws uitgeeft. Zij steunen daarmee de opvangcentra. Bedros zegt dat hij per dag tussen de vijf en de vijftien kranten verkoopt. Ga uit van tien kranten, dan verdient hij dus maar €9,- per dag.
Een huis heeft hij dan ook niet. Iedere avond, na het verkopen van zijn krantjes, vertrekt hij naar de avondopvang. Slapen doet hij daar al sinds hij naar Nederland kwam, dertien jaar geleden.
“Blij blijven, je hele leven. Klagen helpt niet.”
Bedros Ashekiaan
Wat een ontroerend stuk! Dit moet echt vaker gebeuren, de verhalen achter de mensen bekend maken. Ik ga hem zeker een keer wat toestoppen. :)
Zijn verhaal is een beetje gek. Hij lijkt te doen alsof Anatolië pas onderdeel is geworden van Turkije terwijl hij daar leefde. De dingen waar hij over spreekt stammen echter af uit de jaren 20.
Het verhaal hierboven is opgeschreven zoals Bedros verteld. Dit heb ik er nadrukkelijk bij gezet.
Echter, de reden waarom hij naar Nederland is gekomen, is en blijft door de samenvoeging van de regio.
Hijzelf heeft dit niet meegemaakt, maar familie van hem is omgekomen. Nog steeds heeft de samenvoeging, volgens Bedros, zijn nawerkingen in de regio. Wat voor hem reden was om hier heen te komen.
Reblogged this on lookinbeyondthereal and commented:
For the people that have traveled across Utrecht CS in NL this guy is a familiar face, a street celebrity. He does not exist for the world of legal and official papers though
Ach wat maakt het allemaal uit of zijn verhaal beetje gek is. Ik vind het geweldig zo`n man, volgens mijn dochter staat hij er altijd, nou is toch top?
Mooie vent! Altijd vrolijk en altijd vriendelijk!
Ik heb 4 dagen terug nog een krantje gekocht :D
Wauw…wat een bijzonder verhaal. Inspirerend en krachtig..
Hij komt uit Anadolu een land dat al 95 jaar niet meer bestaat? Het word nu 2oost anatolie genoemd? Anadolu is nog.steeds en gebied in Turkije! Tevens 95jaar terug , dus rond de eerste wereldoorlog, was het gebied +/- 600 jaar lang in het bezit van de Ottomaanse rijk ! Zijn verhaal is zeer zeker gek!
In het stuk staat dat ‘zijn’ land al 95 jaar weg is. Bedros is nog geen 95 jaar. Anadolu is het ‘land’ waar zijn oorsprong ligt, waar zijn familie vandaan komt. Het voelt als zijn land. Bestaat niet meer, inderdaad.
Ook staat er in het stuk dat het een provincie is van Turkije, net zoals u zegt. Dit is wat ik van Bedros te horen heb gekregen. Ik vond het niet nodig om de geschiedenis van Anatolu verder te beschrijven, aangezien dit geen directe betrekking heeft op Bedros.
Ga er zelf langs en zie hoe de mensen wonen. Er zijn streken waar de tradionele streektaal is verboden. Het is verboden om liederen te zingen volgens oude culturele tradities die geen relatie hebben met de Turkse traditie. Ofwel, onderdrukking van je eigen cultuur en vrijheid van meningsuiting. Welkom bij de EU Turkije! Het is in verhouding met andere Islamitische landen nog wel gematigd. Aansluitend, ik geef Beros altijd wat geld als ik op Utrecht Centraal ben en langs loop. Het geeft me echt een glimlach op mijn gezicht.
Ik had een keer wat geld over na een boodschap bij de Bruna op het station, had betaald met een tientje en kreeg vijf euro terug. Het gezicht van hem toen ik hem 5 euro toestopte en 1 krant mee nam, is een gezicht om nooit te vergeten.
Ah, het is altijd zo’n lieve man. Wetende dat hij zo weinig verdient en toch met een grote glimlach staat.. Ja, ik ga daar maar eens wat krantjes kopen.
Ik vind vijf tot vijftien kranten niet zo heel erg veel. Honderden mensen passeren die man op een dag. Dus lieve, mooie, knappe mensen die voorbij lopen, koop een krantje en geef een extraatje!
Wow, het is inderdaad een lieve man en ik heb me wel eens afgevraagd wat zijn verhaal zou zijn… Had nooit gedacht dat dit het zou zijn, eerlijk gezegd. Toch maar weer eens een krantje kopen zonder er een mee te nemen (ik lees toch maar de helft, ook zonde van het papier)!
Haha ik ken deze man, ik zie hem altijd op centraal staan. Ik geef m volgende keer n tientje, mag die zijn krantje houden:)
Ik vind deze man zo tof he! Echt een goede man. Heb hem vorig jaar mijn kerstpakket vol eten gegeven, in lange tijd niet zo een blije man gezien!
Laten we een gezamelijke actie houden om hem te helpen! Dan maken we hem echt blij!